یک مطالعه جدید توسط دانشمندان در گروه تحقیقاتی بهداشت عمومی و محیط ساخته شده در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه کلمبیا نشان می دهد که پیاده روی بالاتر در محله با خطر کمتر دیابت بارداری (GD) مرتبط است. نتایج این مطالعه در مجله معتبر منتشر شده است اپیدمیولوژی کودکان و پری ناتال.
GD خطر بزرگ شدن نوزادان را برای سن حاملگی افزایش می دهد، ممکن است خطر افزایش وزن ناسالم را در دوران کودکی افزایش دهد و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در آینده را در فرد باردار افزایش می دهد.
محققان، با همکاری اداره بهداشت و بهداشت روانی شهر نیویورک، روابط بین راه رفتن در محله را برای نیویورکی های باردار مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. شاخص پیاده‌روی محله‌ای که آنها برای اندازه‌گیری قابلیت پیاده‌روی استفاده کردند، شامل داده‌های مربوط به تراکم مسکونی، ترکیب کاربری زمین، اتصال خیابان‌ها و دسترسی به حمل‌ونقل عمومی است. آنها داده های شهر را از بیش از 109000 تولد در سال 2015 تجزیه و تحلیل کردند.
آنها دریافتند که خطر ابتلا به GD با افزایش امتیاز شاخص پیاده‌روی محله تا 20 درصد بین مناطقی در بالاترین و پایین‌ترین چارک پیاده‌روی کاهش می‌یابد. به طور مشابه، هنگامی که محققان تراکم مقاصد قابل پیاده‌روی را که معیار دیگری برای پیاده‌روی در محله است، ارزیابی کردند، افراد باردار در بالاترین ربع مقاصد پیاده‌روی در مقایسه با افرادی که در پایین‌ترین چارک زندگی می‌کردند، 23 درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به GD بودند. تجزیه و تحلیل ها برای سن، نژاد و قومیت، نژاد، تحصیلات، محل تولد و وضعیت تأهل، همراه با نرخ فقر محله، تنظیم شده است.
یک مطالعه قبلی توسط تیم تحقیقاتی نشان داد که راه رفتن در محله با کاهش خطر افزایش وزن اضافی در دوران بارداری مرتبط است. تقریبا 50 درصد از افراد باردار بیشتر از آنچه برای بارداری های سالم توصیه می شود، وزن اضافه می کنند. محققان این نظریه را مطرح کردند که پیاده‌روی در محله با سطوح بالاتر پیاده‌روی و فعالیت بدنی در افراد باردار مرتبط است که به نوبه خود خطر ابتلا به GD و افزایش وزن اضافی در دوران بارداری را کاهش می‌دهد. افراد باردار از ورزش‌های با شدت پایین‌تر مانند پیاده‌روی در دوران بارداری حمایت می‌کنند، و در محله نیویورک سیتی پیاده‌روی ارتباط مثبتی با پیاده‌روی بیشتر و کل فعالیت بدنی دارد.
اندرو راندل، استاد اپیدمیولوژی در کلمبیا میلمن، نویسنده اول مطالعه، می‌گوید: «این مطالعه بر اهمیت برنامه‌ریزی شهری، به ویژه پیاده‌روی در محله، در ارتقای سلامتی تأکید می‌کند. “انتظار می رود ایجاد فرصت هایی برای افراد باردار برای انجام توصیه های مربوط به فعالیت بدنی سالم در دوران بارداری، مزایای مثبت طولانی مدتی برای والدین و کودک داشته باشد.”
راندل در ادامه می‌گوید: «ما قصد داریم تحقیقات خود را در مورد اینکه چگونه طراحی شهری می‌تواند از سلامت در دوران بارداری حمایت کند ادامه دهیم تا این مزایا در تحلیل‌های هزینه-فایده و تصمیم‌گیری برای نحوه طراحی محله‌های جدید و طراحی مجدد محله‌های موجود گنجانده شود.»
نویسندگان مشترک شامل جیمز کوین از مدرسه میلمن کلمبیا و کاترین نکرمن در مرکز تحقیقات جمعیت کلمبیا دانشگاه کلمبیا هستند. الیزا کینزی، دانشگاه پنسیلوانیا؛ الیزابت وایدن، دانشگاه تگزاس، آستین؛ Mary Huynh، Lehman College; جینا لواسی، دانشگاه درکسل; گرچن ون وای، اداره بهداشت و بهداشت روانی شهر نیویورک.
این مطالعه توسط مؤسسه ملی سلامت کودک و توسعه انسانی یونیس کندی شرایور (کمک های مالی: K99HD101657، R00HD086304، P2CHD042849) پشتیبانی شد.
نویسندگان هیچ تضاد منافع را اعلام نمی کنند.