دلیوت کاستور یک دهه راه خود را از طریق آژانس توسعه ایالات متحده (USAID) گذراند و فعالیت های تحقیقاتی اجرایی را در برنامه رئیس جمهور برای امداد رسانی به ایدز (PEPFAR) رهبری کرد. در سال 2018، او به عنوان سرپرست شعبه اداره HIV/AIDS/بخش تحقیقات منصوب شد.
یک سال بعد، کاستور به عنوان استادیار اپیدمیولوژی و پزشکی به کلمبیا میلمن ملحق شد و به جایی بازگشت که دکترای خود را در اپیدمیولوژی دوجین سال قبل دریافت کرده بود. او هنوز در حال باز کردن جعبه‌ها و قرار ملاقات اولیه‌اش در بخش پزشکی مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه کلمبیا بود، جایی که او مدیریت عدالت سلامت در علوم پیاده‌سازی و تحویل (HEIDS) را بر عهده داشت، زمانی که SARS-CoV-2 در اوایل سال 2020 به شهر نیویورک رسید. .
از زمان شروع همه‌گیری COVID-19، او مطالعاتی را در زمینه درک انتقال SARS-CoV-2 در کارکنان مراقبت‌های بهداشتی، خانوارها و نظارت بر فاضلاب انجام داد. سایر مطالعات COVID-19 شامل آموزش واکسن و نابرابری های بهداشتی مربوط به کووید طولانی است.
کاستور، که تجربه قبلی اش در افزایش نوآوری های بهداشتی با توصیف و پرداختن به عوامل زیست پزشکی، رفتاری و ساختاری موثر بر بیماری های عفونی در سطح پایین است، می گوید: «کار بین المللی من با PEPFAR/USAID بسیاری از تفکرات من را در واکنش به COVID. – و کشورهای با درآمد متوسط و جمعیت های به حاشیه رانده شده در ایالات متحده “من معتقد به خوشبختی هستم.”
تجارب بین المللی شما با PEPFAR، به طور خاص، چگونه کار شما را در مورد COVID-19 نشان داد؟
کرچک: پس از کار در بسیاری از کشورها و فضاها، من دیدگاه پانورامیک تری در مورد بیماری های عفونی در حال ظهور پیدا کرده ام و سعی می کنم تلاقی بین زیست شناسی و رفتار را درک کنم. ما به سرعت با منابع بالینی محدود پاسخ می‌دادیم و از منظر چند بخشی و چند بیماری در مورد تدارکات ارائه خدمات به مردم، مشارکت جامعه و مسائل ارتباطی فکر می‌کردیم.
شما در سال 2006 دکترای خود را در اپیدمیولوژی از کلمبیا گرفتید. چه چیزی شما را به عقب بازگرداند؟
کرچک: در آخرین سال‌های حضورم در USAID، پژوهش را مدیریت می‌کردم نه انجام آن. همچنین در آن زمان متوجه شدم که چگونه حوزه علم اجرا در فضاهای دانشگاهی در حال تحول است. می خواستم برای بهبود درک خود از جنبه های نظری و روش شناختی کار وقت بگذارم.
چگونه تجربه USAID شما به تحقیق شما کمک می کند؟
کرچک: من با هدف حفظ سؤالات تحقیق عملی برگشتم. چیزی که من در مورد تجربه خود در USAID دوست داشتم این بود که ما هرگز قصد نداشتیم یک پروژه را با “تحقیقات بیشتری انجام دهیم.” ما می‌توانیم مسیری را ببینیم که چگونه خط تحقیق می‌تواند سیاست‌ها یا برنامه‌ها را به شیوه‌ای صریح و عمدی اطلاع‌رسانی کند. کار عملی است. من واقعاً از آن لذت بردم و در بازگشت به کلمبیا، این یکی از چیزهایی بود که واقعاً می خواستم به آن پایبند باشم. در یک محیط دانشگاهی، دیدگاه بسیار متفاوتی وجود دارد. ما اغلب شیفته روش‌شناسی و نظریه‌ای هستیم که حوزه محتوا را شکل می‌دهد، و همیشه مشخص نیست که چگونه کار ما به مردم و جمعیت پیوند می‌خورد.
پروژه های تحقیقاتی فعلی شما چیست؟
کرچک: من یک محقق سایت در مطالعه ای به نام MOSAIC-به حداکثر رساندن گزینه ها برای پیشبرد انتخاب آگاهانه برای پیشگیری از HIV هستم. این کنسرسیوم بزرگی است که توسط یک سازمان غیردولتی FHI 360 رهبری می‌شود و شامل تحقیقات، پشتیبانی برنامه و حمایت می‌شود. ما در تلاش هستیم تا اطمینان حاصل کنیم که افراد، به ویژه زنان، می توانند از خود در برابر ابتلا به HIV و سایر بیماری های عفونی محافظت کنند. هدف ما معرفی و مقیاس‌بندی محصولات جدید پیشگیری زیست‌پزشکی و تسریع در دسترس بودن، دسترسی، جذب و تأثیر آنها بر HIV است. این یک برنامه پشتیبانی PEPFAR/USAID است. من همچنین با لوئیز کوهن، پروفسور اپیدمیولوژی کلمبیا میلمن، در دو مطالعه با بودجه موسسه ملی سرطان برای ارزیابی تصویربرداری دیجیتال خودکار برای تست HPV در محیط‌های کم منابع، محقق هستم.
شما در طول مدت حضورتان در USAID یک مربی فعال بودید و در سال 2022، موسسه تحقیقات بالینی و ترجمه CUIMC شما را به عنوان مربی جوان سال معرفی کرد. چه چیزی به شما انگیزه می دهد؟
کرچک: من به طرز باورنکردنی مورد حمایت قرار گرفته ام و احساس خوشبختی می کنم که مربیانی را که در دوران دانشجویی داشتم داشته ام. من با بسیاری از اعضای هیئت علمی مختلف در مناطق متفاوت آشنا شدم و تحت راهنمایی قرار گرفتم، تا حدی به این دلیل که به هر چیزی که همه را تحت تأثیر قرار می دهد علاقه مند هستم. این جمله را می‌دانید که “برای بزرگ کردن یک کودک یک روستا لازم است”؟ در دوران دکتری خوش شانس بودم که بچه روستایی در گروه اپیدمیولوژی بودم.
چگونه آن روابط در طول زمان به بلوغ رسیده اند؟
کرچک: همه مربیان من اکنون دوستان و همکاران هستند. آخرین مقاله من، برای Preventive Medicine، ناهماهنگی زبان را در سلامت جهانی از جمله محیط های آکادمیک در مورد تنوع، برابری، و شمول-و این واقعیت که شیوه های ما از آن زبان پشتیبانی نمی کند، بررسی می کند. آن مقاله با اپیدمیولوژیست لوئیزا بورل، MPH 94، استاد کمکی در اینجا در Columbia Mailman نوشته شده است. با وجود اینکه در رشته‌های مختلف کار می‌کنیم، بیش از 20 سال در تماس بوده‌ایم. او یکی از نمونه های بسیاری است. تفکر من در مورد چگونگی و زمان بازگشت به یک محیط دانشگاهی به شدت تحت تأثیر لوئیزا، قرریشا ادبول کریم و اسکات هامر، که استاد اپیدمیولوژی در کلمبیا میلمن، رئیس بازنشسته بیماری‌های عفونی و استاد پزشکی در VP&S بود، قرار گرفت. او در سال 2021 درگذشت.